درک رواندرمانی و نحوه کار آن

طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان، بیش از یک چهارم بزرگسالان آمریکایی در هر سال دچار افسردگی، اضطراب یا اختلال روانی دیگری می شوند. دیگران برای مقابله با یک بیماری جدی، کاهش وزن یا ترک سیگار به کمک نیاز دارند. هنوز برخی دیگر برای کنار آمدن با مشکلات رابطه، از دست دادن شغل، مرگ یکی از عزیزان، استرس، سوء مصرف مواد یا مسائل دیگر تلاش می کنند. و این مشکلات اغلب می توانند ناتوان کننده شوند.

روان درمانی چیست؟

یک روانشناس می تواند به شما در حل چنین مشکلاتی کمک کند. از طریق روان درمانی، روانشناسان به افراد در هر سنی کمک می کنند تا زندگی شادتر، سالم تر و سازنده تری داشته باشند.

در روان درمانی، روانشناسان از روش های علمی معتبر برای کمک به افراد در ایجاد عادات سالم تر و موثرتر استفاده می کنند. روش‌های مختلفی برای روان‌درمانی وجود دارد – از جمله روش‌های شناختی-رفتاری، بین فردی، و انواع دیگر گفتار درمانی – که به افراد کمک می‌کند تا مشکلات خود را حل کنند.

روان درمانی یک درمان مشترک مبتنی بر رابطه بین فرد و روانشناس است. در گفت و گو، محیطی حمایتی فراهم می کند که به شما امکان می دهد آشکارا با فردی که عینی، بی طرف و بی طرف است صحبت کنید. شما و روانشناستان برای شناسایی و تغییر الگوهای فکری و رفتاری که شما را از بهترین احساستان باز می دارد، همکاری خواهید کرد.

تا زمانی که کارتان تمام شود، نه تنها مشکلی را که برایتان پیش آمده حل کرده اید، بلکه مهارت های جدیدی را یاد خواهید گرفت تا بهتر بتوانید با هر چالشی که در آینده پیش می آید کنار بیایید.

چه زمانی باید به روان درمانی فکر کنید؟

به دلیل بسیاری از تصورات غلط در مورد روان درمانی، ممکن است تمایلی به امتحان آن نداشته باشید. حتی اگر واقعیت‌ها را به جای افسانه‌ها بدانید، ممکن است از امتحان کردن خودتان عصبی شوید.

احساس افسردگی، اضطراب یا عصبانیت غلبه بر این عصبیت ارزشش را دارد. این به این دلیل است که هر زمان که کیفیت زندگی شما آنطور که می خواهید نیست، روان درمانی می تواند کمک کند.

برخی از افراد به دلیل احساس افسردگی، اضطراب یا عصبانیت برای مدت طولانی به دنبال روان درمانی می روند. برخی دیگر ممکن است برای یک بیماری مزمن که در سلامت عاطفی یا جسمی آنها اختلال ایجاد می کند، کمک بخواهند. برخی دیگر نیز ممکن است مشکلات کوتاه مدتی داشته باشند که برای پیمایش به کمک نیاز دارند. آنها ممکن است طلاق را پشت سر بگذارند، با یک لانه خالی روبرو شوند، برای مثال در شغل جدید غرق شده باشند، یا در غم مرگ یکی از اعضای خانواده باشند.

علائمی که می توانید از درمان بهره مند شوید عبارتند از:

شما یک حس طاقت فرسا و طولانی درماندگی و غمگینی را احساس می کنید

با وجود تلاش ها و کمک های خانواده و دوستان، به نظر نمی رسد مشکلات شما بهتر شود

برای شما دشوار است که روی تکالیف کاری یا انجام سایر فعالیت های روزمره تمرکز کنید

شما بیش از حد نگران هستید، انتظار بدترین ها را دارید، یا دائما در حاشیه هستید

اعمال شما، مانند نوشیدن بیش از حد الکل، مصرف مواد مخدر، یا پرخاشگری، به شما یا دیگران آسیب می رساند.

انواع مختلف روان درمانی چیست؟

روش های مختلفی برای روان درمانی وجود دارد. روانشناسان معمولاً از یک یا چند مورد از این موارد استفاده می کنند. هر دیدگاه نظری به عنوان یک نقشه راه عمل می کند تا به روانشناس کمک کند تا بیماران و مشکلات آنها را درک کند و راه حل هایی را ارائه دهد.

نوع درمانی که دریافت می‌کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد: تحقیقات روان‌شناختی فعلی، جهت‌گیری نظری روان‌شناس شما، و اینکه چه چیزی برای وضعیت شما بهتر عمل می‌کند.

دیدگاه نظری روانشناس شما بر آنچه در دفتر او می گذرد تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، روانشناسانی که از درمان شناختی-رفتاری استفاده می کنند، رویکرد عملی به درمان دارند. روانشناس شما ممکن است از شما بخواهد که وظایف خاصی را انجام دهید که به شما کمک می کند تا مهارت های مقابله ای موثرتری را توسعه دهید. این رویکرد اغلب شامل تکالیف خانگی است.

روانشناس شما ممکن است از شما بخواهد که اطلاعات بیشتری را جمع آوری کنید، مانند ثبت واکنش های خود به یک موقعیت خاص در زمان وقوع. یا روانشناس شما ممکن است از شما بخواهد که مهارت های جدیدی را بین جلسات تمرین کنید، مانند اینکه از فردی که فوبیای آسانسور دارد بخواهید فشار دادن دکمه های آسانسور را تمرین کند. همچنین ممکن است تکالیف خواندن داشته باشید تا بتوانید در مورد یک موضوع خاص اطلاعات بیشتری کسب کنید.

در مقابل، رویکردهای روانکاوانه و انسان گرایانه معمولاً بیشتر بر صحبت کردن تمرکز می کنند تا انجام دادن. ممکن است جلسات خود را صرف بحث در مورد تجربیات اولیه خود کنید تا به شما و روانشناستان کمک کند تا دلایل اصلی مشکلات فعلی خود را بهتر درک کنید.

روانشناس شما ممکن است عناصری از چندین سبک روان درمانی را ترکیب کند. در واقع، اکثر درمانگران خود را به هیچ رویکردی گره نمی زنند. در عوض، آنها عناصری از رویکردهای مختلف را با هم ترکیب می‌کنند و درمان خود را با توجه به نیازهای هر بیمار تنظیم می‌کنند.

نکته اصلی که باید بدانید این است که آیا روانشناس شما در زمینه ای که نیاز به کمک دارید تخصص دارد و آیا روانشناس شما احساس می کند که می تواند به شما کمک کند یا خیر.

پیدا کردن یک روانشناس

زمانی که تصمیم گرفتید روان درمانی را امتحان کنید، باید یک روانشناس پیدا کنید.

چرا یک روانشناس را برای روان درمانی انتخاب کنیم؟

روان‌شناسانی که در روان‌درمانی و سایر اشکال درمان روان‌شناختی تخصص دارند، متخصصان بسیار آموزش دیده‌ای هستند که در ارزیابی سلامت روان، تشخیص و درمان و تغییر رفتار تخصص دارند.

روانشناسان پس از فارغ التحصیلی از یک کالج یا دانشگاه چهار ساله در مقطع کارشناسی، به طور متوسط هفت سال را در تحصیلات تکمیلی و آموزش صرف می کنند تا مدرک دکترا کسب کنند. این مدرک ممکن است PhD، PsyD یا EdD باشد.

روانشناسان به عنوان بخشی از آموزش حرفه ای خود باید یک دوره کارآموزی بالینی تحت نظارت را در یک بیمارستان یا یک محیط بهداشتی سازمان یافته بگذرانند. در اکثر ایالت‌ها، قبل از اینکه بتوانند به طور مستقل در هر حوزه مراقبت‌های بهداشتی تمرین کنند، باید یک سال تجربه تحت نظارت پس از دکترا نیز داشته باشند. این ترکیبی از آموزش در سطح دکترا و کارآموزی بالینی است که روانشناسان را از بسیاری دیگر از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشت روان متمایز می کند.

روانشناسان یک آزمون سراسری را پشت سر می گذارند و باید از ایالت یا حوزه قضایی که در آن فعالیت می کنند مجوز بگیرند. قوانین مجوز برای محافظت از مردم با محدود کردن مجوز به افرادی که واجد شرایط انجام روانشناسی هستند، همانطور که توسط قانون ایالتی تعریف شده است، در نظر گرفته شده است. اکثر ایالت ها همچنین به روانشناسان نیاز دارند که با کسب چندین ساعت اعتبار سالانه آموزش مداوم، به روز بمانند.